ایجا سرزمین واژگان واژگون است. گنج، جنگ میشود. درمان، نامرد و قهقهه، هق هق میشود اما دزد همان دزد است ودرد همان درد

حالم توپ است. . . حالِ همان توپی را دارم که افتاده در خانه همسایه ای که تهدید کرده اگر بار دیگر بیافتد با کارد، پنجرش میکنم . .

تو تکراری ترین ” حضور ” روزگار منی و من عجیب ؛ به آغوش تو از آن سوی فاصله ها خو گرفته ام . . .

میتوان باهم بود بی هراس از همه فاصله ها میتوان دلخوش کرد به صدای تپش ثانیه ها ای صمیمی ای خوب باشما هست دلم باوجود همه فاصله ها!

هرگز دلی بی بهانه نمی تپد،،نمیدانم بهانه ها دلگیرند یا دلها بهانه میگیرند...

اگر ۴ تکه نان خوشمزه داشته باشید و شما ۵ نفر باشید. تنها کسی که از مزه نان خوشش نمی آید, مادر است!!!

بر روی سنگی خواهم نوشت تا آیندگان بدانند!…آدم های زمان من…از هم که دور بودند عاشق میشدند!…نزدیک که می شدند طلاق میگرفتند

نه زمستاني باش كه بلرزاني ونه تابستاني باش كه بسوزاني ....بهاري باش كه بروياني

عاشق تر از همه ی ما ، موش کوری هست که زیبایی جفتش را چشم بسته باور دارد

گاه کوچکم می‌بینی و گاه بزرگ … نه کوچکم و نه بزرگ/ خودت هستی که دور می‌شوی و نزدیک

زندگی شوق رسیدن به همان فرداییست که نخواهد آمد . حال را در یاب…

بر آنچه گذشت وآنچه شکست حسرت نخور ، زندگی اگر زیبا بود با گریه شروع نمیشد!!!

در مسیر صعودتان با افراد مهربان باشید زیرا در پایین آمدن به آن نیاز دارید.

نخستين متهم تاريخ كسي است كه نداند قلب چه كسي برايش مي تپد..

قبول که ما دو تا خط موازی هستیم وهیچگاه به هم نمیرسیم ولی فقط کمی فاصله را کمتر کن میخواهم بهتر ببینمت

وقتی صدای خرد شدنت زیر پای عابرها ، قشنگ ترین صدای پاییزه ، دیگه چه فرقی میکنه برگ سبز کدامین درخت بودی!